NICK HANNES

Η Μεσόγειος έχει να επιδείξει μια μακρά και πολυτάραχη πολιτισμική,
πολιτική και κοινωνική ιστορία. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι πολλών
πολιτισμών και είναι η πατρίδα πλήθους γλωσσών, παραδόσεων και
θρησκειών. Ανέκαθεν αποτελούσε μια περιοχή ελπίδας, αλλά και συ-
γκρούσεων. Ακόμα και σήμερα πολλές μεσογειακές χώρες ταλανίζονται από κοινωνικά προβλήματα και αποτελούν θέατρο
αποτρόπαιων θηριωδιών. Η Νότια Ευρώπη υποφέρει από τις συνέπειες μιας παρατεταμένης και συχνά δραματικής οικονομικής κρίσης. Οι χώρες της Βόρειας Αφρικής είναι μπλεγμένες στην προβληματική επαύριον της Αραβικής Άνοιξης. Απελπισμένοι μετανάστες επιχειρούν κατά χιλιάδες να διασχίσουν τη Μεσόγειο, ελπίζοντας σε μια καλύτερη
ζωή, συχνά πληρώνοντας με την ίδια τους τη ζωή.
Καθώς η Μεσόγειος αποτελεί τον δημοφιλέστερο τουριστικό προορισμό παγκοσμίως, ο μαζικός τουρισμός εποικίζει τις ηλιόλουστες ακτές της, αποτελώντας ένα από τα κύρια αίτια της περιβαλλοντικής
υποβάθμισής της. Τα τελευταία πέντε χρόνια, ο φωτογράφος Nick Hannes έχει επισκεφτεί είκοσι μεσογειακές χώρες. Προϊόν αυτών των ταξιδιών είναι η φωτογραφική ενότητα με τίτλο Μεσόγειος.
Η συνέχεια του ανθρώπου (2010-2014). Το ντοκιμαντερίστικο στιλ του, συγκρουσιακό αλλά και γεμάτο διόραση και χιούμορ, αποτυπώνει κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν σήμερα τη Μεσόγειο, όπως η με-
τανάστευση, η αστικοποίηση, η παραοικονομία, οι πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές διαιρέσεις, και ο μαζικός τουρισμός. Οι φωτογραφίες του αναδεικνύουν την περιπλοκότητα μιας περιοχής που
βρίθει από αιχμηρές αντιθέσεις. Οι εικόνες είναι πολυεπίπεδες και διφορούμενες. Το ανιαρό Μονακό και η εμπόλεμη Γάζα βρίσκονται στα παράλια της ίδιας θάλασσας, όμως η κατάσταση που επικρατεί
στους δύο αυτούς τόπους δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική. Βλέπουμε εικόνες εξαιρετικά ποικιλόμορφες (και ενίοτε σουρεαλιστικές): τον Αφρικανό γυρολόγο να πουλάει σουβενίρ σε μια κομψή ηλικιωμένη κυρία που κάθεται ολόγυμνη στην ξαπλώστρα της παραλίας, το σουρεαλιστικό γαμήλιο πάρτι που έχει στηθεί σε ένα βενζινάδικο, τον μεταφορέα ενός καταστήματος της αλυσίδας Kentucky Fried Chicken που έχει παγιδευτεί σε μια διαδήλωση, το παρατηρητήριο του ΟΗΕ να στέκει στο μέσο μιας παιδικής χαράς, ζώα που βοσκούν στις στέγες πολυκατοικιών. Με χιούμορ και συμπόνια αλλά και με κριτικό βλέμμα, ο Hannes συλλαμβάνει με τον φακό του τη δυστυχία που συνυπάρχει δίπλα στην ευδαιμονία, ενώ πέρα από τη φτώχεια και την απελπισία αφήνει να περάσουν λίγες αχτίδες ελπίδας,
που γεννιούνται κυρίως από τους δεσμούς των ανθρώπων της Μεσογείου, οι οποίοι διακρίνονται από εκείνο το ιδιαίτερο άγγιγμα του νότου.