ADELITA HUSNI-BEY
Η Adelita Husni-Bey δανείστηκε το σύνθημα της Παγκόσμιας Τράπεζας, Εργαζόμενοι για έναν κόσμο ελεύθερο από φτώχεια (2014), για τον τίτλο της φωτογραφικής της εγκατάστασης. Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που υπάγεται στον ΟΗΕ και χορηγεί δάνεια σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ο διακηρυγμένος στόχος της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι η καταπολέμηση της φτώχειας, ενώ η πολιτική της εστιάζει στην προώθηση των ξένων επενδύσεων και στην ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Σκοπός του ιδρύματος είναι να διευκολύνει τις επενδύσεις κεφαλαίου στις υπανάπτυκτες χώρες. Οι στρατηγικές της Παγκόσμιας Τράπεζας διέπονται από αμιγώς οικονομική φιλοσοφία και βασίζονται σε ποσοτικές σχέσεις και αριθμούς. Όμως, ο ορισμός της ανάπτυξης των χωρών με αποκλειστικό κριτήριο τη μεγέθυνση του οικονομικού προϊόντος είναι προβληματικός, καθώς αγνοεί τις σημαντικές διαφορές από χώρα
σε χώρα όσον αφορά τις κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες, οι οποίες μπορεί να σημαίνουν ότι κάθε χώρα προκρίνει ή προτάσσει διαφορετικούς τομείς ανάπτυξης. Το πρότζεκτ της Husni-Bey συνθέτουν εικόνες, οι οποίες οπτικοποιούν τα πιο πρόσφατα
στατιστικά στοιχεία που έχουν δημοσιεύσει η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και αφορούν τομείς όπως η δημόσια εκπαίδευση, ο ανταγωνισμός, η απασχόληση, η οικονομική ανάπτυξη και οι στρατιωτικές δαπάνες. Τα στατιστικά στοιχεία χρησιμοποιούνται από τις ηγεσίες για τη λήψη αποφάσεων και νομιμοποιούν τις πρακτικές αυτών των θεσμών. Όμως, όπως υποστηρίζει η Husni-Bey, είναι αδύνατη η σύνθεση τόσο περίπλοκων συνόλων δεδομένων χωρίς απώλειες πολύτιμων πληροφοριών.
Συνήθως τα στοιχεία αυτά χρησιμοποιούνται για να εξωραΐσουν καταστάσεις. Η απόδοση περίπλοκων, σύνθετων δεδομένων μέσα από απλοποιημένες στατιστικές συχνά αποκρύπτει τα πραγματικά
προβλήματα. Η καλλιτέχνης οπτικοποιεί, λοιπόν, αυτά τα στατιστικά στοιχεία για να αποκαλύψει την απλούστευση περίπλοκων ζητημάτων, ενώ χρησιμοποιεί χρωματιστά γλυκίσματα M&M για να
δείξει πώς τα στατιστικά στοιχεία, λόγω της αφαιρετικής φύσης τους, απλοποιούν τα γεγονότα και τα απογυμνώνουν από τον ανθρώπινο παράγοντα.
Δυστυχώς, το σκεπτικό που κρύβεται πίσω από τα στοιχεία σπανίως συμβαδίζει με τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Τέλος, το έργο θέλει να αναδείξει το ιδεολόγημα που διαπνέει την παραγωγή, ανάλυση και διανομή των στατιστικών στοιχείων από εκείνους τους διεθνείς οργανισμούς που ορίζουν το νόημα και την κατεύθυνση της «ανάπτυξης», την οποία αντιλαμβάνονται σχεδόν αποκλειστικά με οικονομικούς όρους.